Karadenizlilerin değişiyle "Fukuku", Kastamonu'da "Mongele", Of'lulara göre "Hamucara", Didim'de "Kumarika", kimine göre "Kocayemiş"... Nam-ı değer; Dağ Çileği. Ya da bizim gibi büyük şehir çocukları için "Şirin Çileği"... Hani şu şirinlerin zırt pırt toplamaya gittikleri ve yolda muhakkak gargamel'e yakalandıkları şey:)
Şimdi tam da mevsimi. Hem de dalından toplamak, taze taze mideye göndermek için çok uzaklarda da aramaya hiç gerek yok. Burnumuzun dibinde; Çekmeköy ormanlarında keyifli bir yürüyüş yapıp, dağ çileği toplayabilirsiniz.
Bu haftasonu toplanıp, ormana yaban çileklerinden toplamaya gittik. Kırmızı kırmızı pamuk toplar mis gibi kokularıyla karşıladılar bizi ormanda.O kadar kırmızı,oyuncak gibiler ki. Küçüklüğümde hatırlıyorum kağıt külahta satılırdı, o kadar hassas ki naylon torbalarda filan taşınması mümkün değil. Çok narinler.İnanılmaz yumuşak, içi sarı, krema gibi.. dışı pütür pütür..insanın ağzında da zaten hüöp diye dağılıyorlar.
Reçeli muhteşem olur, pastası enfes. Ama biz önumuzdeki günlerde bolca toplayıp, tam ağzınıza layık "dağ çilekli tartı" yapalım diyoruz, tadına bakmaya bekleriz. Şimdiden çilek kokuları burnuma geliyor... :))
Bu arada; "Dağ çileği" tam bir vitamin deposu, özellikle de C vitamini.Bağışıklığı güçlendiren ve besin değeri yüksek bir meyve. Vücuttaki serbest radikallerin, dışarı atılmasına da yardımcı olup, damar tıkanmalarını önleyici bir özelliği de var...
Yılbaşında da size zahmet olmasın... Biz isterseniz güzel dileklerimizi de içine katarak yeni yıl sofranızı donatırız. Ağzınıza layık yılbaşı menülerimiz; 
